Het College van Burgemeester en Wethouders
Postbus 18
6130 AA Sittard

Sittard 1 juli 2025

Betreft: oproep tot bezinning: gezondheid en natuur mogen géén bijzaak zijn in Sittard-Geleen

Geacht college,

Sittard-Geleen-Born noemt zichzelf graag een groene gemeente. Een plek waar gezondheid vooropstaat, waar mensen worden aangemoedigd om te fietsen, en waar duurzaamheid een speerpunt is. Maar de realiteit is helaas anders: natuur en volksgezondheid zijn in onze gemeente structureel het kind van de rekening.

Neem het voormalige sportterrein bij de Schwienswei, 22 hectare aan open ruimte naast een kwetsbaar natuurgebied. Hier ligt een unieke kans om een groene buffer te realiseren tegen de steeds extremere gevolgen van klimaatverandering: hittestress, wateroverlast, luchtvervuiling. Onderzoeken wijzen uit dat vergroening hier jaarlijks tot 2,5 miljoen euro aan maatschappelijke baten kan opleveren, vooral door lagere zorgkosten. Maar in plaats van die winst te verzilveren, kiest het gemeentebestuur voor het tegenovergestelde: méér verharding, méér licht- en geluidsvervuiling, méér verkeer. Vijf voetbalclubs, twee tennisverenigingen, twaalf padelbanen, dat is wat dit college op het terrein wil neerzetten.

De gevolgen? Verdwenen natuur, enorme parkeeroverlast, stijgende luchtvervuiling, waardevermindering van omliggende woningen en forse planschade.

Het is een pijnlijk patroon. Ook op het gebied van verkeersveiligheid is het armoe troef. Uit recent onderzoek van ingenieursbureau Sweco blijkt dat Sittard-Geleen 13,5 miljoen euro zou moeten investeren om het fietsverkeer veiliger te maken. Daar staat echter een verwachte besparing van 48 miljoen euro tegenover, vooral door minder ongevallen en gezondere inwoners. Toch blijft de gemeente achter bij vergelijkbare gemeenten in Nederland, waar men wél vooruit durft te kijken.

Waarom wordt ook hier niet gekozen voor investeren in veiligheid en gezondheid?

En wat te denken van de wijken die al decennia kampen met wateroverlast? Het plaatsen van een paar meetpunten is symptoombestrijding, geen oplossing.

Buffercapaciteit creëren, bijvoorbeeld op het ESCS-terrein, wordt categorisch geweigerd. Waar blijft de langetermijnvisie? De bereidheid om echt te anticiperen op het veranderende klimaat?

De kern van het probleem is simpel: dit college kiest voor korte termijn economische belangen en negeert de fundamentele behoeften van haar inwoners. Gezondheid, veiligheid, leefbaarheid, het zijn woorden voor in verkiezingsfolders, geen leidraad voor beleid.

Maar in maart 2026 hebben wij als inwoners van Sittard-Geleen-Born wél een keuze. Een kans om bestuurders te kiezen die gezondheid, natuur en toekomstbestendigheid niet als kostenpost, maar als investering zien.

Laat ons die kans grijpen.

Met hartelijke groet,

Peter Vola